Op de middelbare school had ik een klasgenote met dyslexie. Waar ik met bijna alle vakken goed mee kon komen, was het voor haar elke dag weer keihard werken om voldoendes te halen. Ze kreeg extra hulp buiten school en heeft haar laatste jaar op een privé school afgemaakt. Daar kreeg ze nog meer hulp en extra tijd om alle lesstof te leren. Terwijl ik na mijn huiswerk vrolijk ging buitenspelen, heeft zij waarschijnlijk nog veel langer door gewerkt om de stof te snappen en de opdrachten te maken. Maar toen ik haar een paar jaar geleden sprak, was ik onder de indruk toen ze me vertelde dat ze haar co schappen aan het doen was en daarna huisarts wilde gaan worden. Haar harde werken, had haar precies gebracht waar ze wilde zijn.
Veel kinderen met dyslexie krijgen te horen dat dingen te moeilijk voor ze zijn en dat ze maar niet te groot moeten dromen. Want die dromen komen toch niet uit. Een opleiding waar je veel voor moet studeren wordt vaak afgeraden. En dokter worden, dat is ondenkbaar. Maar mijn oud klasgenote bewijst het tegendeel! Als je weet wat je wilt en daar keihard voor werkt, kun je alles bereiken.
En daar heeft die vroegere vriendin, en ook de leerlingen met dyslexie die ik nu begeleid, een voorsprong op mij. Want het leren gaat me makkelijk af. Maar ik heb nooit geleerd om ergens keihard voor te werken. Een toets of opdracht was altijd met een beetje inzet zo af. En met goed een goed cijfer. Natuurlijk zijn er vakken en momenten geweest die voor mij moeilijk waren. Maar die waren er niet elke dag, bij elk stukje tekst en in elke les. Iets wat dyslecten waarschijnlijk hun hele schoolcarrière ervaren. En ik denk dat dat de reden is dat het zulke harde werkers zijn. Omdat meekomen met de rest van de klas voor hen gewoon keihard werken is en veel creativiteit vereist!
Dat maakt mij soms stiekem wel een beetje jaloers op die schoolvriendin. Want ik begin nu pas keihard te vechten voor wat ik wil. En misschien leer ik wel nooit om zo hard te werken. Want zij heeft al bijna een levenslange voorsprong op me.
Daarom wil ik alle mensen die keihard moeten werken om mee te komen het volgende zeggen:
Ga voor wat jou blij maakt! Laat niemand je ooit vertellen dat het niet kan, want ook al moet je harder werken dan de rest, ook jij kunt worden wat je wilt. En dat harde werken dat je nu leert, zal je later een nog betere dokter of patholoog anatoom of leerkracht maken. Want dan is hard werken voor jou een tweede natuur en lijkt het of jij het makkelijker kan dan de rest.
De combinatie van hard werken en genieten van wat je doet, maakt dat jij de leukste baan op aarde hebt.